Ga naar de inhoud
Chevron Chevron
Unser Langzeitgedächtnis – eine Erklärung - Animus Medicus GmbH

Ons langetermijngeheugen – een verklaring

Om kennis of vaardigheden te kunnen gebruiken, is het noodzakelijk om gebruik te maken van het langetermijngeheugen. Hierin worden feiten, herinneringen en vaardigheden minuten, jaren of een heel leven opgeslagen, afhankelijk van het type. Dit artikel van Animus Medicus, de winkel voor, legt uit wat het langetermijngeheugen inhoudt, hoe het werkt en welke strategieën er zijn om een ​​slecht langetermijngeheugen te bestrijden Anatomische afbeeldingen.

Wat is langetermijngeheugen?

Langetermijngeheugen is een mechanisme in het menselijk brein. Het is in staat om informatie en vaardigheden over verschillende perioden op te slaan en te openen. De informatie in het langetermijngeheugen is uiterst belangrijk voor alledaagse taken. Zwak langetermijngeheugen kan tot op zekere hoogte worden beheerd door middel van cognitieve training.

De structuur van het langetermijngeheugen

Het langetermijngeheugen bestaat uit twee hoofdgebieden: ‘declaratief geheugen’ en ‘niet-declaratief geheugen’. Beide worden hieronder weergegeven:

  • Declaratief geheugen

Het declaratieve geheugen wordt ook wel kennisgeheugen genoemd. Het is in staat kennis, gegevens en feiten op te slaan, evenals herinneringen aan gebeurtenissen, zodat deze kunnen worden opgehaald. De hier opgeslagen informatie is expliciet en kan woordelijk worden gereproduceerd.

Twee gebieden van het declaratieve geheugen zijn het semantische en het episodisch geheugen. Het semantische geheugen slaat specialistische kennis op die onafhankelijk van alle mensen waar is. Dit omvat bijvoorbeeld het feit dat de aarde een bol is. Het episodisch geheugen daarentegen slaat feiten over het persoonlijke leven op. Zo kunnen mensen zich hun eerste kus herinneren.

  • Niet-declaratief geheugen

Niet-declaratief geheugen wordt ook wel gedragsgeheugen genoemd. Hier worden aangeleerde reeksen acties of vaardigheden opgeslagen. Hiermee kan iemand bijvoorbeeld fietsen. De hier opgeslagen informatie is impliciet en kan niet woordelijk worden gereproduceerd.

Het niet-declaratieve geheugen is verdeeld in drie gebieden. Het procedurele geheugen bevat alle capaciteiten van een persoon. We kunnen bijvoorbeeld alleen zwemmen dankzij de informatie die hier is opgeslagen.

Het tweede gebied is aan het primen. Hierbij worden verschillende aspecten gekoppeld aan individuele informatie. Welke kleur hebben wolken? Wit. Welke kleur heeft sneeuw? Wit. Wat drinkt de koe? Melk. Omdat ons geheugen klaar is voor de kleur wit, denken we dat de koe iets wits moet drinken. Maar dat is niet het geval, ze drinkt water.

Het derde gebied van niet-declaratief geheugen is conditionering. Het bekendste voorbeeld hiervan is de Pavlov-hond. Pavlov liet altijd een belletje rinkelen als hij zijn hond iets te eten gaf. Dit had tot gevolg dat de hond na verloop van tijd begon te kwijlen als hij net de bel hoorde zonder dat er iets te eten was.

Als u uw anatomiefoto altijd bij u wilt hebben, hebben wij de juiste voor u: Telefoonhoesje met anatomiebijvoorbeeld met afbeeldingen van het hart, de longen of de hersenen.

Processen van het langetermijngeheugen

In het langetermijngeheugen vinden verschillende processen plaats. De eerste is leren.Dit betekent dat informatie zo wordt opgeslagen dat deze niet alleen in het kortetermijngeheugen blijft, maar ook naar het langetermijngeheugen gaat. Pas als dit eenmaal is gebeurd, hebben we op lange termijn toegang tot dergelijke informatie.

Het tweede proces bestaat uit de deelgebieden ‘onthouden, behouden en verbinden’. Mensen zijn nu in staat de informatie die in het langetermijngeheugen is opgeslagen, voor de lange termijn vast te houden en te onthouden wanneer dat nodig is. Daarnaast kan de opgeslagen informatie gekoppeld worden om zo nieuwe informatie of mogelijkheden af ​​te leiden. Informatie die niet wordt gebruikt, herhaald, geconsolideerd en genetwerkt, wordt uit het langetermijngeheugen verwijderd.

Verschillen met andere geheugengebieden

Er zijn verschillende geheugengebieden in het menselijk brein, die elk verschillende taken uitvoeren en elk hun eigen kenmerken en capaciteiten hebben. De drie belangrijkste zijn weergegeven in onderstaande tabel:

Ultrakortetermijngeheugen

Kortetermijngeheugen

Langetermijngeheugen

Registreert alle zintuiglijke waarnemingen

Ook wel werkgeheugen genoemd

Er kan in principe een onbeperkte hoeveelheid data worde